Wirtualny Zaborów

Dobruś 20

Łał fajnie

Adam

co to seta?

Dobruś 20

Jeszcze zależy w jakim sensie?

Mirass

seta - w żargonie wojskowym armata czołgowa kalibru 100 lub 125 mm

ewela · Gość

A ja szczerze mówiąc, nie chciałabym wiedzieć kiedy umrę. Nigdy nie poszłabym do żadnej wróżki, jak to niektórzy robią, żeby dowiedzieć się czegoś o mojej przyszłości. ^^ Może (na pewno) nie miałabym tyle odwagi. To musi być okropne usłyszeć, że zostały ci dwa dni życia. Wolę nie wiedzieć. o!
Ale gdyby ktoś mi jednak kiedyś tak powiedział, bo różnie bywa, to... ostatnie dni spędziłabym...po prostu z ludźmi ^^ na pewno by mnie tu teraz nie było ^^ Nie pisałabym żadnego postu, nie miałabym do tego głowy, wolałabym spotkać się i porozmawiać ;> Powiedziałabym to do czego teraz nie mam odwagi. Może też po raz ostatni skoczyłabym na bungee ^^
Hmm...ale nikt z Was nie napisał o tym, że przynajmniej przez pierwsze minuty, byłby kompletnie załamany, rozbity... Ja bym była.

kk

"Gdybysmy dzis juz mieli pamiec,
By ujrzec jak w dniach nadchodzacych
Ujrzymy, chwil tych nieprzecietnosc..."

pomyslalabym o tych ktorych zotawiam, Bogu za COS podziekowala i wypila cala szklanke koniaku.
pozdrawiam kk

ewela · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

u niektórych tak też może być ^^

Lucuś Pan

biedny skrzywdzony chłopczyk...
ale kojarzy mi się z tym film młodzi gniewni i dialog:
"- co chcecie robić w przyszłości?
- nikt się nad tym nie zastanawia, bo większość z nas nie wie, czy dożyje jutra"

Dobruś 20

Bo tak właśnie jest, nigdy nie wiesz co się stanie za 4-5 min. a co mówić o jutrze.

wirtual1

Do Losu
Tuwim Julian

Miłość mi dałeś, młodość górną,
Dar ładu i wysokie żądze.
I jeszcze na uciechę durniom,
Raczyłeś dać mi i pieniądze.

Płonącą kroplą obłąkania
W mózg szary mój sączyłeś tęczę.
Miraże wstają wśród mieszkania,
Palcami w stół na lutni dźwięczę.

I gdy poniosło, to już niesie,
Roztrącam dni i rwę na części,
I w zgiełku wieku, i w rwetesie
Ubzdurało mi się jakieś szczęście:

Rytmowi przebieg chwil powierzać,
Apollinowym drżąc rozmysłem,
Surowo składać i odmierzać
Wysokim kunsztem słowa ścisłe.

I wtedy kształt żywego ciała
W nieład rozpadnie się plugawy,
Ta strofa, zwarta, zwięzła, cała,
Nieporuszona będzie stała
W zimnym, okrutnym blasku sławy.

Smutku! Uśmiechu! Melancholio!
W bęben żałobny bije gloria...
I smutnie brzmi: "Dum Capitolium ..."
I śmieszne jest: " Non omnis moriar".